Kendimi kaybetmiştim gözlerinin nurunda
Maziyi hatırlayıp inanır mısın Aksem
Mecnun olamadım da şair oldum uğrunda
Bu nağmemi okuyup inanır mısın Aksem

Gün olur dinlerim ben maziden sözlerini
İhanetle yoğrulan o sinsi özlerini
Yine de kıyamayıp gizlice gözlerini
Seyrediyorum desem inanır mısın Aksem

Nefsine söz geçir de bendeki hüznü dinle
Ne sözümden dönerim ne de işim var kinle
Belki bu bir vedadır seni hoş sevincinle
Bırakıp göçeceğim inanır mısın Aksem

Hasretle dolu kadeh taşıp taşacak birgün
Bil ki kahrım haddini aşıp aşacak birgün
Halden anlamaz aklın şaşıp şaşacak birgün
o zaman belki bana inanacaksın Aksem

O günü bekle Aksem o gün nalan olacak
Cesedime kargalar akbabalar konacak

Ama başka bir gün var işte o gün önemli
Onun bunun herkesin kıyameti kopacak

Vadedilmiş o gün ah.. ihanet çiçekleri
Cehennem ateşiyle kökten kökten solacak


Manzûman

2008/ Diyarbakır

NOT: Bu şirin her hakkı mahfuzdur !..