Hareketin görünen yüzü, vatan kurtarmak,
Arka planında ise, parsa toplamak,
İnsan düşünen varlıktır, yasak konuldu,
Düşünen bütün insanlar, hapse atıldı,
On ikiden vurmak istediler milleti,
Millet pes etmedi ve diretti,
Ortadaki senaryo, elbet orta oyundu,
Millet kendi arasında, kampa bölündü,
On iki eylül günü, bir dönüm noktasıydı,
Gençler bu oyunun,belki de kuklasıydı,
Bir yıl bekledik diye demeç verenler,
Şecaat arz ederken, sirkatin söyler,
Sobalarda kitaplar,ne suları kaynattı,
Gençleri mahpuslarda, kimler çürüttü,
Ne darbdan hoşlanırım, ne de darbeden,
Eskiden diyemezdik, bu sözü harbiden,
Farkımız kalmış mı bizim, bir harabeden,
On yılda bir nedensı, hep kırpılıyoruz,
Uyanmamız gerek, ama çırpınıyoruz,
Solcu dediler verdiler ellerine silahı,
Sağcı diyerek oluşturdular karşı cenahı,
Aynı silahlar ellerde dolaştı,
Gençleri kırdırmak için çok uğraştı,
Soğuk savaşın aktörleri rol çalıyordu,
Anaların yüreklerinden de ah alıyordu,
Zorbalar zalimler ne zaman insan oldular,
Onlar kendi açılarından tanrıydılar,
Büyük abi bizim çocuklar işi bitirdi dedi,
Olgunlaşsın diye bekleyenler de çok can yedi,
Binlerce dava binlerce işkence,
Bu uygulamalar nasıl olsun insanca,
Ah aldılar, ah aldılar, ah aldılar,
İnsanlık adına sınıfta kaldılar,
Çiğnediler, çiğnediler, çiğnediler,
İnsan onurunu ezdiler,
Hukuku dümdüz ettiler,
İnsanlara pislik yedirdiler,
Ebu garipmiş,ıraktaki zulmün adı,
Onların tanrıları gençlerimizden adaklar adadı,
Üç onlardan üç bizden oılsun dediler,
Onlar kim biz kimiz söylemediler,
Sahipsize, sahipsize, hep sahipsize,
Söyleyin kim oldu sahip size,
İnsanız insanlar yönetsin istiyoruz,
Yönetemezse çeksin gitsin diyoruz,
Kime kul olursam, efendi olmaya hazır,
Biz efendi değil, hizmet eden istiyoruz,
Kim neye kime inanıyorsa inansın,
Sen de elbet herkes gibi insansın,
Bir daha, bir daha bir daha,
Kimse kendisini benzetmesin ilaha,
Sahte ilahlara yok ihtiyacımız,
Gerçek ilah zaten başımızın tacımız,
Ortak ve azami müştereğimiz,
İnsan olmak insanca yaşamak,
Olmalı bütün dileğimiz.

Sinan Karakaş