Dün evdeki bütün saatlerin pillerini çıkartasım,
Takvimdeki yaprağı sararıp solana kadar kullanasım vardı..
Değişmesin dünya!
Dursun..!
Bitmesin bu yıl,bitmesin lisem,
Bitmesin o kantin sefaları,sıcak nescafeler..
Küçücük kopyalar,sessiz konuşmalar..
Halka olup yapılan dedikodular..
Sınav stresim bile..!
Geçmesin..!
Fevri tavırlarım,geçmesin..
Hassaslaşayım hep.
Ağlayayım bazen durduk yere..
Yol boyunca filizlenen çekirdek arkadaşlıklarım:)
Ve damdan düşer gibi hayatıma giriveren aşklarım...
Heyecanla atılan keplerimiz hep havada kalsın..
Yoook..Bitmesin işte..
Bitmesin matematik hocamızın verdiği reçel tarifleri..
Hergün berbere gitsin sakalını kesmeye asi çocuklar..:)
Birileri hep karışsın saçıma,başıma,kılığıma..
Yeter ki dönmesin dünya..Dursun..

On sekiz mumlu pastam..Heeep öyle taze kal..
Ki özletmesin kendilerini fırçalaar,azarlaaar..
Kimse susturmasın..
Bırakın içimdeki çocukları... Koşuştursun..
Hergün aynı gazeteyle uyanayım sabaha..
Hiç yaşlanmasın kantindeki Seren abla...:)
Bitmesin ..
Noolur bitmesin bu yaş..
Özlemeyeyim defter kapaklarımdaki aptal yazıları..
Merdivene yayılıp beş kız,yolu kapayışlarımızı..
Kantin kurbanımızın çayına bisküvi banışlarımızı..
Romantik-dram izleyip cinemayı çınlatan kahkahalarımızı..
Özlemeyeyim..
Pat diye sınıfa giren müdür yardımcısı çantaları ararken,küçük,kırmızı rujları saklama telaşlarını...
Turnuvaları..
Şenlik-i baharları..:)
Erkekleri anlayamayışımızı..
’Acaba önümüzdeki sınavdan 100 alsam ortalamam kaç düşer’leri ..
Ama hiçbi zaman düşlenen o 100ü alamayışları..:)
Özlememeli..
Hep 18de bi yerlerde yaşamalı..
Kaybetmemeli içindeki çocuğu...
Yılmamalı ..Yaş 35se yolun yarısı demeden...
İhtiyarım belim büküldüyü telafuz etmeden..
18i yaşamalı..
Herkes...!
Aslında 18le yaşlanmalı..

Heyecanı yitirmeden,unutmadan sıcak dostluğu..
Yakalatmadan samimi arkadaşlıkları üniversitenin soğuk pençelerine..
Şu kız hep 18 kalsa..heep 18 kalsa...:)
Aaaah...!
Lisesinden hiç kopmasa..
Çünkü orası bambaşka..
Çok başka...:’)