……………….Hasret öyle bir ders ki, tüm maziyi siliyor,
……………….Vuslat öyle bir haz ki, tüm aşıklar biliyor.

Sözüm hicrete durmuş, sabır tesbihte tane,
Özlem yürekten vurmuş, bedenim harap hane,

Zemheriden bir buse, dudak kasrına düşmüş,
Üşüyen hatırama, gece kâbus üşüşmüş.

Mehtâbıma düşen ay, kaç zamandır tutulmuş,
Hasretin sofrasında, hıçkırıklar yutulmuş,

İntizâr dile gelmiş, duamda “SEN” bir iken,
Cemâline hapsolmak, tek arzumdur biriken.

Revâ görürsen ey aşk, gönül bahçeme gülü,
Esir eyle istersen, şu kanayan bülbülü,

Toprak sarsın veyahut, gülmeyecekse yüzüm,
Emaneti alsın Rabb, gece olsun gündüzüm.

Derman bulunmaz içre, kalp yarası derindir,
Uzaklarda arama, yüreğim has erindir,

Rayihası Cennetin, mekân eylemiş seni,
Muradımda aşkın var, gel gör n’eyledi beni.

Umuduma ektiğin, tüm çiçekler solmakta,
Şu kısacık ömürde, vakt-i saat dolmakta,

Gelse yürek insafa, söz sükûttan kurtulsa,
Özlemin ağır yükü, vuslatınla tartılsa.

Ne geceler yaşattın, gözlerim yağmur seli,
Üzerime değmedi, inan nâmahrem eli,

Loş akşamlar sarardı, yalnızlık isyanımda,
Kader mi böyle yazmış, şimdi yoksun yanımda.

Işığına hasretim, doğacak mısın bir gün,
Yüzüme rahmet gibi, yağacak mısın her gün,

Aşkın tatlı şerbeti, damarımda akar da,
Murâd aşikâr amma, hiç insaf var mı yarda.

Dîdesine düştüm de, gözlerim hapis kaldı,
Aklım başımdan gitmiş, görse ne garip haldı,

Sevdam misafir değil, gönlüne demir atsın,
Eli elimde olsun, isterse dünya batsın.

Nasıl yanmasın yürek, nasıl bağlanmasın ki,
İçre düşmüş kor ateş, nasıl dağlanmasın ki,

Bildiğim takvasına, zaten hayran olmuşum,
Eşim dediğim güzel, ruhunda kaybolmuşum.

Kalbim yaralı bir kuş, sevgin şifadır bana,
Lâyık eylesin Rabbim, sevgim sefâdır sana,

En nihayet bilesin, sakalım iki günlük,
Revâ gör kabul eyle, yada halim sürgünlük.

……………….Gel ki hasretim dinsin, dudağım buse saçsın,
……………….Sözüm hicretten dönüp, yürekte güller açsın.

...Akrostiş...

07.07.05 / Ankara

Metin Eser