(Mehmet Aksak’ın anısına ithaftır)

Güz gülleri gibiydin,baharlara aşık,

Düz olmadı yolların,her zaman dolaşık,

Çirkinlikler içinde,tek kalan güzeldin,

Sen,artık bizler için,oldun bir ışık.


Guruptan,bir yıldız kayıp,düştü toprağa,

Çiy düştü gözyaşımdan,o güzelim yaprağa.


Bir gün görmesek,özlerdik birbirimizi,

Hiç konuşmadan,anlardık dertlerimizi,

Dağlar bizimdi,bağlar bizimdi her zaman,

Bitmez sanarak,geçirirdik,günlerimizi.


Guruptan bir yıldız kayıp,düştü toprağa,

Çiy düştü göz yaşımdan,o güzelim yaprağa.


Bırakıp gittin bizleri,sessiz,sedasız,

Hiç bir zaman olmadın, inan ki,vefasız.

Öyle bir darbe vurdun ki guruba,

Bundan sonra,günlerimiz ,geçmez acısız.


Guruptan,bir yıldız kayıp,düştü toprağa,

Çiy düştü göz yaşımdan,o güzelim yaprağa.

Adil ÜREKSOY