6
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1849
Okunma

Çıkıp yükseklere eğlenme gönül,
Bir gözü sürmeli indirir seni
Mecnunu çöllere düşüren maraz
Bir Leyla cevrine kondurur gönül
Benim der gezersin bağı bostanı
Nimet benim dersin afiyet benim
Zaloğlu olsan da bil bu destanı
Tersinden yazdırır, andırır gönül.
Hem ne beyler geldi hem ne paşalar
Firkatine yaktı bil cümlesini
Kimi kasvet eti kimi temaşa
Az yaşa, çok yaşa yandırır gönül.
Kim sefa sürmüş ki aşk illetinden
Kim mamur olmuş ki de zilletinden
Eninde sonun da yar himmetinden
Yandırır yandırır, söndürür gönül
Abdulah ECEVİT
5.0
100% (3)