Son Yolcu



Batan geminin son yolcusu gibiyim
Gözlerinde okyanusun en derin rengi,
Ölmekle yaşamak arasında.
Hayata atılmış bir çentik gibi.
Dokundukça acıtan, acıttıkça can yakan.


Yaşanmış bir hayatın özeti gibisin.
Fazlalıkları çıkarılıp atılmış.
Kötüler bir yana iyilerde sen varsın.
Sevdalardan bir bahçe yaptım.
Çiçekleri her mevsim sevgiyle açan.


Adın ne olursa olsun AYŞE, ASLI, FATMA.
Veya Veda, SELMA, EDA; ne fark eder
Bir eksik olmuş bir fazla.
Eteğine asılan çocuk gibi bazen mızıkan.
Ömrünün son demlerinde.


Önlenemez inişin başlarındayım.
Tutsanda gidiyorum tutmasanda.
Kayan bir yıldızın aydınlıktan,
Karanlığa kaybolup yok olması gibi.


Batan bir geminin son yolcusuyum.
Gözlerindeki dalgaların arasında.
Boğulup giden,
Hayata veda dahi edemeden.






12/09/2004
Tuğrul Ahmet Pekel