Son dönemeçlerinde miyim ki gittiğim bu yolda,
Yapışmış yüzüme, penceresindeyim aracın,
Gözlerimle takipteyim, geçtiğim her metresini
Tükendiğini düşünürken, özlemim yalnızlığımda,

Çam ağaçları donatmışlar yolu, iki yanında,
Bazen dönerken virajı, yokuşu tırmandığında,
Sonuna mı geldim diye umutla düşlüyorum,
Kaybolan yıllarım takılmış ta uçuyor, kuşun kanadında.

İniyoruz şimdi yolu, aşağıya doğru Toros’ lar dan,
Geçtik yaylalarını geride bırakıp ta Pozantı dan
Dalıp gidiyorum Hayaliyle, yaşanacak yarınlardan,
Bir ses ile irkildim;
“Kahve bardağı düşmesin avucundan”.

Son düzlüğündeyiz artık, görünüyor çukurun ovası,
Sıcağı, sineğiyle ne mümkün yaşanmışlıkların unutulması,
Geçti belki de artık zamanı, mümkündür kaybolması.
Yarını düşleyip de beklerken, ne zor bu günü yaşaması,

Garına süzülüyor artık otobüs kalabalıkların arası,
Bir valizle kaldım ortasında ne kadar yabancı hatırası,
Giderken seksen dokuzdu, ağlıyordum hüzünlü anısı,
Şimdi yeniden ortasındayım; çek resmini fotoğrafçı,
Bu bir ADANA hatırası.


Faik AKINCI; 09.09.2009 İskenderun.