1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1602
Okunma
Yağmurlar yağsa da bardaktan boşanırcasına,
Yalnızlık şemsiyemdir, ıslatmaz ruhumu asla.
Yaz güneşi kavursa toprağı, yeşili yaksa.
Yalnızlık şemsiyemdir, dokunmaz ruhuma asla.
Yârin vapurundan düşsem de, sevgi deryasına,
Yalnızlık şemsiyemdir, ıslatmaz ruhumu asla.
Esse de ayrılık rüzgârı yârin dudağında.
Yalnızlık şemsiyemdir, dokunmaz ruhuma asla.
Ayrılanın ardından bin tasla su atsalar da,
Yalnızlık şemsiyemdir, ıslatmaz ruhumu asla.
Artık ölmüştür deyip, ardımca okusalar da,
Yalnızlık şemsiyemdir, dokunmaz ruhuma asla.
Cevap Yaz