Hani gökyüzünde yıldızlar vardı,
İnsanları tepeden öyle bakarlardı,
Ömürlerde bazı özlemler vardı,
Dünya var oldukça insanlar yaşadı..

Gelirsin dünyaya yaşarsın hayatı,
Ömür yaşantın yıldızlar gibi sıralı,
İnsanoğlunun yaşamda emelleri varsı,
Herkes bu ümitleri ömürlerini yaşadı..

İnsanlık düşünülüyorsa vardır,
Boşa geçen zamanlar zarardır,
Çekilen çileler gönüllerde hardır,
Hepsi kısa yaşam zamanındadır..

O, bu, öteki hepimiz yaratığız,
Neden birbirimizi kırar yıkarız,
Hoş görelim hepimiz yaratan kuluyuz,
Hayatı hiç unutmadan birlik olmalıyız..

Bir arada olmak yaşamak güzel,
Uzatılan ellere sende uzat bir el,
Sana gelmeden gelecek olan ecel,
Birazcık yaşamında bir yola gel..

Onu ayır bunu ayır ne biçim haller,
Mevla’m neylerse en iyisini eyler,
Ömür boyunca insanlık huzur ister,
Duam yaratana bizlere iyi gün göster..

Bak çok şey değil senden istenen,
Uzak durma dostça uzatılan elden,
Hoş görü ile bakan güzel gözden,
Zaman geçiyor uzak olma sevgilerden…