Ses duyarım bu şehrin dar sokaklarında
Fare ayak izini unutmuş, kedi topal, Köpek radikal
Körpe mimozalar şarkısında.
Kahvesini yudumluyor Seyfi amca
Ölüm tayyare böceği, Örümcek amiral.
Son duası, ölmek olmalı.
Barikatını kurmuş sarhoş
Geceyi bir hamlede bölüyor.
Karanfil kokuyor sokak cadde nahoş
Yol uzun kısa, soluğunda ezan susarken
Anladım ki her şey
Ruhumda bomboş
Geçerli akçe sadece madde.
Manitalar süpürürken yolu ağlıyor cadde
Çok satılanlar arasında yağmur.
Kavram kargaşasında, ekmek savaşında en sade gözler
En uç noktası çöplük, kar tufan dolu
En sığ noktası morg
Güneş ölüyor… Çaresizlik, kara bir gün soluyor öfke
Kargalar dolaşır gökyüzünde
Yürek parçalarını paralamak onlara düşmüşken
Şehir kahkahalarla gülüyor…
Ölürken şehrin ruhu gri bir ton
Paçavraları dolaşır rüzgârla beraber
Kahkahalarla gülüyor..bet beniz kalmamış,
Aşklar renkler körelir
O mezar taşı, yalnız ve son.