Gurbet elinde,günlerce aç kaldığımı,
İçinde eşya olmayan okul lojmanında,
Her gece fareleri seyrederek uykuya daldığımı,
Sakın,sakın ha anam duymasın.
İnsanların bir hiç uğruna,
Tavuk gibi boğazlandığı yerde,
Her gün korku ile yaşandığını,
Sakın,sakın ha anam duymasın.
Lokantada yediğim yemek sonrası
Zehirlendiğimi,
Sakın, sakın ha anam duymasın.
Aras Nehri’nin azgın sularında,
Köpüren dalgalarla ölümle burun,buruna,
Dakikalarca uğraştığımı,
Sakın,sakın ha anam duymasın.
Bir yudum ekmek için ,ıssız dağ başında,
Kar üstünde,saatlerce süründüğümü,
Sakın,sakın ha anam duymasın.
Yüksek ateşler içinde inlerken,
Anam,anam diye sayıkladığımı,
Kapalı olan yol yüzünden,
Doktora gidemediğimi,
Sakın,sakın ha anam duymasın.
Terimi öğrencilerimin sildiğini,
Ağzıma bir lokma yemek girmediğini,
Günlerce ölümü beklediğimi,
Sakın,sakın ha anam duymasın.
Dört duvar arasında,yalnız,yapayalnız,
Karanlıkla baş başa, hasretle özlediğimi,
Sakın,sakın ha anam duymasın.
Okul yerine kullandığım,
Koyun ağılının loş ışığında,
Hayat kavgası verdiğimi,
Sakın,sakın ha anam duymasın.
Benim için gecelerce uyumayan,
Ben doymadım diye aç kalan,
Benimle gülen,benimle ağlayan anam,
Sakın,sakın ha bunları duymasın.
Duymasın,üzülür,kahrolur,
Yanar,kül olur kavrulur,
Anaların en güzeli,
Sakın,sakın ha duyasın.
Adil ÜREKSOY
E.ÖĞRETMEN