0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
976
Okunma
Zaman...
Acımasız zaman,
Nasıl da üstüme basa basa geçiyor,
Aldırmıyor kemiklerimi sızlatırken.
Gençtim, aldandım.
Bekleyecek sandım.
Oysa ben bir yana koştum,
O bambaşka bir yana.
Aradım durdum mutluluğu,
Bir hayalin peşinden koştum.
Farkettim sonra geç kaldığımı,
Baktım arkasından, koşmak istedim.
Tozu dumana katıp gitmişti çokten.
Son bir umutla baktım,
Güç aradım dizlerimde, kalbimde inanç,
Bulamadım.
Aynaya baktım,
Yüzümde kırışıklıklar.
Her şeye rağmen onca yaşanmışlıklar,
Geç kalmıştım.
Hayat denen trenin damında
Ters yöne koşmuştum.
Şimdi ağlamak zamanıdır.
Çünkü mutluluğun varılacak yer değil,
Gidilecek yol olduğunu unutmuştum...
