Bazen tutamıyordun da kendini,hâyıflanıyordun bana;
"Çıkıp şu tepelere,köprülere,fenerlere oradan,
Birde sokak satıcılarının megafonlarından,
Sonra otobüs terminallerinin anons mikrafonlarından,
Marketlerdeki danışman kızların sesinden,
Polis arabalarının sirenlerinden,telsizlerinden,
Televizyon-radyo stüdyolarından canlı canlı,
Bütün pazarcıların hep bir ağzından,
Okulların teneffüs zillerinden,
Her yerden,herşeyden,herkesden sadece,
Sadece seni sevdiğimi,adını duyurmak,
Yıllarca sabrettiğimi,sonunda bulduğumu haykırmak,
Ellerinden tutup,deliler gibi koşmak,
Doymazlığımı,senden hep az oluşumu anlatmak,
Senin ellerinde gözlerimi yummak istediğimi,"
Herşeyimizi duyurmak,masalımızı anlatmak isterdin.
Sen rahat uyu tatlım,ben hem acımı paylaşarak,
Sevdamızı,yarım kalmışlığımızı yazarak,
Duyuruyorum,hemde hiç korkmadan.
Kâh mutlu anlarımı,kâh seni yolcu edişimi.
Nasıl yaşarken içimizi kanatmışsa doymazlık,
Şimdi paylaşanların yüreğine dokunuyor hikâyemiz.
Ahh birde sen olsaydın.......