BİR ŞİİR GİBİ

23 Mart 1981’de annemi kaybettim,
saygı ve rahmetle anıyorum.


Senden artık haber alamıyoruz
Tatlı sesin kaldı kulaklarımızda
Ruhun uçtu semaya
Kemiklerin kaldı tarumar
Avuçlarımız senin için
Durdu duaya

Geçen gün mezarının başında iken
Tâa uzaklardan bir kuş geldi
Kanatlarını çırparak taşına kondu
Ötmüyordu kuşcağız
Bir sağa baktı, bir sola
Sanki bizi dinliyordu

Ey peygamber’in
öğdüyü vefalı kadın
Adınla güzel yaşadın
Evrenin her karesinde
Şiirler senin için
Türküler,şarkılar senin için
Çiçek çiçek,burcu burcu
Yaşıyor senin adın

Gelgör ki
Bizi öksüz bıraktın
Nasıl boğdun kedere
Seni yazmak, seni anlatmak
Bir roman gibi, bir öykü gibi, bir şiir gibi
Gerçekten güç, gerçekten zor

“Ana gibi yâr, vatan gibi diyar olmaz”
Derler doğrudur
“Ana başa taç imiş, her derde ilaç imiş”
Koca şair ne denli güzel söylemiş
Nur içinde yatsın
Gerçekten güç, gerçekten zor
Gel de, bunu bana sor
Ana deyince
İçime düşer
Bir kor.

Abdülkadir GÜLER