saat sabahın 5’i
gözlerina bakıyorum
bu son resminde ki
dalıp gitmiş uzaklara
alt dudağın
üst dudağından küçük
bebeksi bir ağlama mimiği
farkında mısın
derinler derinlikler
hayatın toz pempe
rüyasında
esas gerçekler hep derinlerde
bir küçük tutam saçın değmiş dudağına
öpesim var okşayasım
bağrıma basasım var seni
elin sımsıkı bir yumruk olmuş
çenenin hizasında
hep sende bir endişe hissederdim
sana hep bir gün beni üzeceksin derdim
seni bu kadar içimde taşımayı bende istemezdim
bağlanmaktan kaçışım belki bu sebebtendi
kokunu özledim
tadını
sana dokunmayı
sana kızmayı
neden hayat her anlamıyla
güzel giderken
birden kötü olur
kaderime ağlıyorum
herşeyim var herşeylerim var
ama
SEN YOKSUN
her ne kadar yok olduğunu sansanda
içimdesin
bağrımda benimlesin
en azından aklımda tutuğum sürece benimsin
tek birşey istiyorum diliyorum
mutlu olmanı