3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
861
Okunma
Arka koltuk bildim bileli boş
Sam yeli esiyor
Gözlerimde buğu, boynum bükük
Yakınımda yok bir gölge bile
dudaklar suskun..
yalnızlık hüküm sürmede!
Yorgunluğa hüküm yemiş geceler
Daraldıkça genişliyor
Genişledikçe daralıyor.
Eve gitme telaşı var serde
Yorgun, uykulu
Ne pişirmeli, neyle bilmeden
vardiyacının bacakları titriyor
GÖZLERİ geçiyor yas a
Önce sevgi koyuyor koca bir tas’a
Çaresiz su, biraz tuz
gelir diyor elbet gerisi...
Ne gelir ardından bilmeden
Gah kabarmış bir hamur oluyor
zaman zaman bir pişim ot yemeği
Ama yinede şükretmeyi bilmeli.....
5.0
100% (2)
Cevap Yaz
