7
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1101
Okunma
Bir yakınımın ölümü dolayısıyla, içimden gelenleri yazdım.
Uğramadan sana geçsem uzaktan;
Yine de peşimden gelirsin ölüm.
Kurtulsam da her gün bin bir tuzaktan,
Vakti gelir bir gün bulursun ölüm.
Söyler misin bana nerede yoksun?
Nefsimin üstünde bir ağır yüksün.
İsyanım olamaz çünkü sen haksın.
İçimden ne geçer bilirsin ölüm.
Ne mevkim bıraktın ne de san’ımı
Ne şöhreti saydın ne de şanımı.
İkide bir bomboş koyma yanımı!
Bir gün sen de yalnız kalırsın ölüm.
Nice hükümdarı af mı eyledin?
Zenginmiş, fakirmiş, kimi eledin?
Sen ezelden beri her an böyleydin
Ayrı gayrı bilmez, alırsın ölüm.
Hüküm Allah’ındır, senindir sanma!
Çek git beni yakma kendin de yanma!
Beddua ederim, adımı anma!
Dilerim, "önce sen ölürsün" ölüm.
8.2009/Konya
5.0
100% (4)