Mavi bir yolculuk mu
Gittiğimi sandığım
Eskiyen çağlardan gelen
Sensiz bir gemi
Demir atarken ruhumun limanına.
Okşuyor yalnızlığı
Bir ellerim üşüyor
Bir de ruhum
Karadeniz’in hırçın dalgaları
Çarparken duvarlarıma.
Anılar mı,
Geçmişe bağlayan beni?
Sonsuzluk denilen bu limanda,
Yol almak vakti.
Gelip geçiyorken;
Sonuç vermez çabalarım,
Ağustos sarısıydı
tenime değen yumuşaklığın
Üşüyorum
Yetmiyor sıcaklığın
Yanımdayken uzaklığın…
Yanımdayken uzaklığın...