Ellerinden tutup haykırmıştım doğan güneşe,
“Bugün kimin için doğacağını sormuştun ya, işte yanımda!”
Sonra ellerimi daha sıkı tutup ışıl ışıl bakmıştın ya gözlerime sevgili,
Ne zaman masumiyetin anlamını sorarlarsa sana,
O ondaki ışıltıyla bak onlara, anlasalar da anlamasalar da…

Hani kocaman bir gülümseme misafir olmuştu güzel yüzüne,
Sadece yüzünün değil,ruhunun da gülümsediğini hissettirmiştin ya,
Güneşin gülen yüzü bile asık kalmıştı yüzünün yanında,
Ne zaman mutluluğun anlamını sorarlarsa sana,
O gülümsemeyle bak onlara,anlasalar da anlamasalar da…

Boynuma atlayıp sımsıkı sarılmıştın bırakmamacasına,
Bacaklarını belime dolayıp, başını omzuma bastırmıştın,
“Söyle bana!” demiştin,”Aşk bu mu?”
Gözlerimde ki cevabı anlayıp daha sıkı sarılmıştın ya,
Ne zaman aşkın ne demek olduğunu unutursan,
Boşuna arama başka gözlerde, âşık olsalar da olmasalar da…

El ele o mucizeye tanık olduğumuz sabahı,
Masumiyetin, mutluluğun,aşkın tanımını,
Asla unutma ve unutturma sevgili!
Ne zaman “Sana âşık mıydı?” diye sorarlarsa,
O sabahı hatırla…