Uğruna şiirler,şarkılar büyüttüğüm ADAM..
Nasılda celladı oldun bu kırılgan yüreğimin?
Beni milyonlara bölüp bölüp nasıl da çekip gittin?..

Hani bir başka ten değemezdi tenime?
Hani sen ilk ve son olacaktın?
Hani yabancı bir çift göz değse gözlerime,ölürdün?
Hani ben vazgeçilmezdim?
Hani sen hep benimdin?

/Şimdi nerdesin?!/

Miladı mı doldu sevdamızın?
Hangi hain gözler,bizi uzaklara savurdu?
Alnımıza yazılan sevda bu kadarmıydı?

Nasıl ödeyeceksin bu sevdanın vebalini?
Hala kıyamıyorum sana..
Gidişin çok şey alıp götürsede benden,
Bedduaya yer yok benim lugatımda..

Biliyorum,sen son nefesinde bile,
adımı sayıklayacaksın..
Belki o an anlayacaksın,
farkına varacaksın yaptığın yanlışların..
Ama telafi için geç kalmış olacaksın..
Çünkü artık ne sen dönebilirsin bana,
Nede ben kapılarımı açabilirim sana...

/Bir bitişin her nüshasını okumadan imzaladın sen!
Şimdi her giriş mühürlü../

Yaşanmışlıklarımızı ufak bir valize sığdırıp,
Şu çok sevdiğim mavi sonsuzluğa bırakacağım..
Birgün mücadeleye yenik düşecek olursam,
Hatıralarımızın peşine düşersem,
Kendimi bir uçurum kenarında bulursam,
Sakın elimden tutup döndürme beni yolumdan!

Bırak ben azgın sulara yar olayım,

Sen yinede hayata sıkı sıkı tutun,
Mutlu sonu bensiz yaşa/t..

EL-VE-DA

FILIZMM