Sülün boylu kavaklar, dereye tempo tutar,

Ejderha iştahıyla körfez suları yutar,


Yarınlar belki yoktur, güneşi tut kaçmasın.

Umut, uçan kuşların kanadıyla uçmasın.


Aynada batan gölge aksi dağlara vurur.

Tevhit yıldızlarının şavkı beyninde durur.


Gök yorganı altında güneşi tut yatmasın.

Coşkun akan nehirler deltaya kin katmasın.


Geceyi yırtan şafak sabaha buse atar.

Afrika’da savanın gönlünde aslan yatar.


Seraplar belki vardır, güneşi tut gitmesin.

Firak getiren tren düdüğüyle ötmesin.


Gökte kızgın sobanın narı kalbini yakar.

Hüzün tarlalarından mavi gözyaşı akar.


Zamanı bulmak için güneşi tut batmasın.

Yörünge kavşağında gelip sana çatmasın.


Asya’nın çöllerinde bulutlar özlem kokar.

Bir Uygur’un kalbinde hürriyet yokuş çıkar.


Everest’in başında güneşi tut düşmesin.

Şatt-ül Arap ağlayıp yatağını deşmesin.


28.08.2009
Tarık TORUN