Yıldızlar telli duvak, saçlarından sarkarken;
Gecelerime suretini rehin bıraktın.
Bağban idin, bağrımda gül açarken;
Sevinçlerimi, ayrılık ateşiyle yaktın.
Mahzun düşlerime, gamze çakarken;
Ayrıldı yolların, Asi gibi tersine aktın.

Hüznün tütsülenir, sağır duvarlar ağlar;
Hangi sevdanın rozetini yakana taktın?
Başı dumanlı, mor sümbüllü dağlar,
Amanoslar küskün; yaban ellere baktın.
Okyanusum, tüm nehirler bana doğru çağlar;
Ulaşmaz kolların, Asi gibi tersine aktın.

Şen gecelerimin sol anahtarı, nerdesin?
Cırcır böceklerini gardiyan bıraktın.
Teneşir uykularımı, böldükleri yerdesin.
Gözlerin gözlerimde, sen hep ıraktın;
Faili meçhul, hangi gönle perdesin?
Yönünü saptın, Asi gibi tersine aktın.

Rüzgâr bakışlım, külkedisi!
Artçı şoklarla, ardında enkaz bıraktın.
Hayatımın dipnotu, masal perisi!
Kaktüsün dikenli incirlerini, yüreğime ektin.
Şiirlerim yarım kaldı, kanıyor gerisi;
Vuslatı bıraktın, Asi gibi tersine aktın…


02.08.2009

Muhittin Alaca