Bir seher vakti
Çalar kapımı elâ gözlü mihriban
dururum uykulu gözlerle kapı eşiğinde
kan çanağı gözlerimde çalkalanır kan;
doğum sancısı,
şefkat doğuruyor yüreğimde
nefesimde durur yutkundukça zaman.
Kan düşürür yüreğime helecan
Göz, ten, dudak, ne güzel duruyor karşımda
en güzel yaratılan
işte karşımda
işte mihriban

Mihriban;
Rüyâda düştüğüm sahraların
elâ gözlü ahûsu!

Mihriban;
saçları parıl parıl, kızgın kum gibi
emektar sinesinde güneşi s/aklar
kumlar yanar, parlar saçları
eritir çölü mum gibi


Rüyâdayım;
kumlar yan/ar,
avuçlarım kan/ar.
parlar saçları,
dokunamam
alevden saçlara

Mihriban kapı eşiğinde, ben sahradayım
dokundu göz bebeğime bakışı
düştüm iki kirpik arası uzun bir yola..

Mihriban;
dilsiz bir ahû, her sözü sessizlik!
her kelimesi ağır bir darbe, susmayan gözlerime

Mihriban;
Cebelitârıkta bir nefes!

Mihriban;
soluğun ciğerinde kırık bir cam
süründükçe ellerine sızıyor
haykırışımdan ılık ılık kan

Mihriban;
sarhoş dudağın Allah demesi
döküldükçe günah kulun af dilemesi

Mihriban;
aşığın gönül kıblesi
veysele emanet Rasul cübbesi

Mihriban;
bembeyaz güvercinler kadar beyaz bir tüy,
en mahrem yerinde kalbimin
koptukça kopuyor elleri kalbimin

Mihriban;
halvette naz, aşığına gecenin
gecenin başladığı yerde

Mihriban;
penceremde titreşen ayazın
pervazlara işvesi

Mihriban;
pervazda çırpınan güvercin

Mihriban;
şuh bir melek, cin
kanatlarında ürperir içim
kanatlanır uçar gider
uyanırım
kan ter içinde ten/im.
mihribanla dolmuş
teni kaybolmuş
bedenimm...

Bilal AYDIN
24 - ağustos - pazartesi ...