Günbegün çoğalıyor içimde cam kırıkları,
Kırmızıların kökleri sende kalmış;
Sarı güllere damlıyor hıçkırıklarım.
Hasret, hüzne alaca tadını çalmış;
Karantinada bekliyor, düş kırıklarım.

Hatıramın tuzu, ciğerini yaktığında gülümse;
Hasret plağını, her koyduğunda gülümse.

Kırlangıç fırtınası çok çabuk dindi,
Daha oyunun başında sobeledi kader;
Bitmemiş bir şiirin burukluğu sindi.
Otağ kurdu, sulusepken gözleriyle keder;
Aşk, ömrü kısa kelebeğin kanadına bindi.

Beşinci mevsimine, şimşek çaktığında gülümse;
Küskün yağmurlar, bedeninden aktığında gülümse.

Geriye saramazsın zaman filmini,
Hicranın, ebedi nakarat gibi yapıştı.
Çekemedim elimdeki vuslat pimini;
Duygularım dilsiz, vedalara alıştı.
Ruhum, darda olsa da ister gülmeni;

Hırçın bir nehir gibi baktığında gülümse;
Gözlerin, onulmaz yaralar açtığında gülümse.

25.07.2009
Muhittin Alaca