Benimle beraber sarar toprağı
Dertlerim koşuyor peşime benim
Güz gelse de solmaz derdim yaprağı
Varmak hayal oldu eşime benim

Kökleri her yana uzandı vardı
Dalıyla budağı kalbimi sardı
Sığmıyor gönlüme kabını yardı
Dertlerim taşıyor dışıma benim

Derindir kökleri söksem sökülmez
Her dosta da içim döksem dökülmez
Yiğit olsam başa çöksem çökülmez
Aklım ermez oldu işime benim

Ağaç gibi büyür baharda yazda
Zaman mekan bilmez kışta ayazda
Gözlerim ağlıyor kalbim niyazda
Kimseler bakmıyor yaşıma benim

Kışlarda kurumaz derdim dalları
Hangi çiçektedir şifa balları
Kime arz edeyim böyle halları
Aklar düştü iki kaşıma benim

Seyyah gibi benim kalpte geziyor
Gece gündüz gönül dertten beziyor
Balyoz gibi her gün başım eziyor
Nice taşlar geldi başıma benim

Baltaları vursam dalın kesemem
Deli rüzgar olsam başka esemem
Bülbül gibi dalda güle küsemem
Nasıl gider bunlar hoşuma benim

Kırılmıyor çetin derdin kabuğu
Kimse anlamıyor burda çabuğu
Sarmaya bulamam bezi pamuğu
Kafeste çırpınan kuşuma benim

Nasıl sökeceğim derdin kökünü
Ciğere saplanan mızrak okunu
Bende çok özledim yârim kokunu
Neden girmiyorsun düşüme benim

Benimle toprağa girecek bir gün
Zaten ayrılmıyor yanımda her gün
Aldırma ey gönül elbet biter gün
Mızraklar saplandı döşüme benim

Zeki Tombul yâre asla kızamam
Şükrederim hakka yanlış yazamam
Kendi ellerimle kabrim kazamam
Garip yazın mezar taşıma benim

Zeki Tombul

Şiirime ses olan Hasan Durmuş (tayfun 54) beye çok teşekkür ediyorum.