Merhaba Anne...
Yüzünü Göremesemde, Seni Hic Tanımasamda Sana Birseyler Yazmak İstedim Bu gece...

Beni iyi Dinle Anne...

Kücüktüm daha Hayata Tek basıma mücadele ettigim zamanlardı henüz
bıyıklarım Yeni yeni Cıkıyor Büyüme Cagına Girmiş Bir cocuktum
senin hasretinle yaşayan
yetim hane köşelerinde anne.... diye ağlayan bir cocuk
Büyüdüm Ama gözlerimdeki o cocugu büyütemedim hala
agladım Agladım Agladım gecelerce ...
Ne sesimi duyan oldu ne imdada yetisen

ben hep seni bekledim anne
bi gün gel bi gün n’olur..
cık gel... gelde kurtar beni sensizlikten

Nedenmi Seni Böyle cağırışım Dinle...

on yedi yaşındayım anne
yine yalnız günlerimden bir gün
Bir edalı karşımda Bakıyor öyle yeşil yeşil
Bir bakışki sorma anne insanın kalbine işliyor tane tane
hani hep yalnızdım ya korkuyorum konusmaya
ne bileyimki
ben daha önce hic sevilmedimki sevmedimki anne
nerden bileyim
kızara bozara gittim yanına ...
Merhaba... dedim

Bir Merhabayla başladı işte herşey
Zamanla tanıdık bir birimizi
anladım ki o an Sevilmek kadar güzel bir şey yokmuş hayatta
Saçlarımı okşayışı gözlerime bakışı
Beni Ben Yapıyor , Eksik yanlarımı tamamlıyordum o nunla.

Nerden bileyimki Bir zaman sonra yine yalnız kalacağımı
Yine Ayrılık Şiirleri Besteleyecegimi
bilemezki insan anne
o da gitti senin gibi
Ellerimi Gözlerimi Bağlayıp Gitti Anne...
Beni çaresizliğe Beni uçurumlara atıp gitti anne
Ciğerlerimi Parçalaya Parçalaya
Canımı Benden Çala Çala
gitti...

olsun Dedim Bu da gecer elbet
alıştım nede olsa gidene ağlamaya

Zamanla Geçer Bu da dedim
Zamanla Geçtimi Bilemedim

Ama Bildigim bisey var

neyse... bende kalsın sen de bilme ...


Alaattin Şen