0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
784
Okunma
Uzantısı sensin her şiirimin.
Kalemimin son sevişmesi kâğıtla.
Yerine getirilmesi gereken bir görev gibi.
Mecburen yapmak zorunda kaldığım bir ödev gibi.
Hâlbuki o kadar haz alıyorum ki yazmaktan.
Şiirlerimde, ona yer vermeyeceğim diyemiyorum.
Tam şiirin en kafiyeli yerinde senin adın geçiyor.
Şiirde ne bütünlük ne de kafiye kalıyor.
Aşk sen her şiirimin uzantısı olmuşsun.
Şiirlerim de mutlaka, kendine yer bulmuşsun.
Aşk bırak şiirlerimin mistik güzelliğini.
Gerçek hayat da bul beni senin yüzünden kayboldum.
