3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
940
Okunma
güldüğüm günlerin sonundan başlıyorum hayata
günler sanki soğuk ve naftalin kokan masalları dünyanın
ben ki bilmiyorum ansızın başlayan sevgilerin
ruhları saran gelgitlerini-
şimdi yıllar boyu şifreleştirdiğim bu sevgiyi
çöz desem çözebilir misin
mesela konuşur musun gökkumlarıyla
yıkar mısın duvarları
ya da yak desem yakar mısın
usuna dolan kan kırmızı şeylerin motiflerini
ben ki şimdi
tüm körebelerin derin kuyulara düştüğü mekanlarda
bir küçük serçe havalanışı
siluetini gördüğüm göklere
gökler ki
kendimiz içimiz kanımız
gökler ki
yarım kalmış bir senfoni.
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz