Bazen rüzgârlar mutlu eser
Alır gönülleri, baharlara savurur
Kuşlar takla atar, kelebekler dansa vurgun
Kırmızı açtıkça çiçekler
Ruhlar kavrulur.

Neşe yayılır gökyüzüne
Yağmura gebe bulutlar dağılır
Yeni nefeslerle tanışır yaşlı gönüller
Bütün izler silinir, süt beyazı
Lekesiz yeni sayfalar sağılır.

Güneş keyifle doğar, keyifle batar
Gece, gece olmaz gündüzler gündüzdür
Çöller yeşerir, vahalar kaplar her yanı
Engeller saklanır
Kavşaklı yollar ise düzdür.

Gönül desenlenir çiçeklerle
Unutulmuş kokularla dolar burun
Yürekler şaşkın,
Damarlarda yeri olmaz
Hiç bir desturun.

Gözler mutlu açılıp kapanırken
Hayaller hep olacaklarla süslenir
Ve bir rüya kandırır gerçeği
İnadına nefes alınır, inadına başlar savaşlar
İnadına her şey göğüslenir.

Sonra,sonra aynalar kırılır tek tek
Rüzgârlar susar
Yokluk yankılanır kendi sesiyle
Hüzün yerleşir gözlere, renksiz
Şarkılar hep ayrılık kusar, hep hasret kusar, hep acı kusar,
Acı kusar
Bazen rüzgârlar dertli eser.
Turgut UZDU