Bir bulut ağlıyor Ren üzerinde
Feryadını her gün duyanlar varmış
Maksimilyan’ın derdi derinde
Hasretle günleri sayanlar varmış

Değirmen’e vardı Maksimiliyan
Yüzünde bir acı ve hüzün vardı
N/oldu oğul dedi yaşlı dedesi
Torunu’nu bitkin ilk defa gördü
Merak ettim seni dünde gelmedin
Sarıldı dedeye Maksimiliyan
Bir gün öncesini anlattı bir bir

Değirmen başında düşüyor sular
Artık şakımıyor sustu kuğular
İki sevgili de çok üzgündüler
Ayrılık gömleği giyenler varmış

Prens Adrea kükredi yine
Lorelay’a döndü kustu kinini
Bir daha bu evden sakın ayrılma
Maksimiliyan’ı görmeyeceksin
Eğer görürsem sizi birlikte
Öldürürüm inan ikinizi de
Ağlıyor Lorelay koşup anneye
Sarıldı anneye ,liman bilerek

Çiftliğin damında baykuşlar öter
Sevdiğin görmemek ölümden beter
Yeter bu çektiğim Allâh’ım yeter
Bu yüzden canına kıyanlar varmış

Şimdi koca Ren’de rüzgar esmiyor
Hazin bir sevdanın bestesi suskun
Kara pirens gibi karardı vadi
Bir neşe,kahkaha ses gelmiyordu
Böyle bir havada geçerken zaman
Ayrılık ve hasret koymuştu yaman
Böyle bir sevdaya mucize gerek
Bekliyor sevdalı sabır diyerek

Lüzumsuz diyor ki bittim hâr’ına
Ümit ile bakan var mı yarına
Bende dayanamam yâr efkarına
Böylesi sevdaya kıyanlar varmış

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz