gitmiş göz altı torbalarım
zamanı düşünmek yok

renkli kutudan saldıran teknoloji çılgınlığı
sürekli başımda iş telaşları
ve sabah erken kalkmak ta yok



durmadan soluyan fabrika bacaları
gazetede felaket senaryoları
hadi ısıt sarı saçlı güneş anne

amele türünden değil yanığım
sevda balçıklarına sar beni
tepemde plaj şemsiyesi



sırt üstü yatarken deniz yatağında
öpsün kırlangıçlar köpüklü tenini
sadece sessizliği bozsun iki haylaz
kumdan kaleler yıkılırken umarsız

ya da genzi yaksın deniz tuzu
balıklara eşlik etsin kocaman palet



şımarık bir çocuk oldum birden
kumlara çizdim ertelenen aşkları
masumluğunda yaşanmış ama vuslatsız

lanet olsun
yine çıkmamış aklımdan aşk
ben tatile değil Çin’e de gitsem
kemirecek beni içten oyan kadersizlik



evet her şey unutuluyor kısa da olsa tatil yollarında bir tek aşk avutulmuyor... yalnızlığında bütün umuda/uzaklaşmaya rağmen doluyor insanın genzine sinüzit gibi... hadi onun çaresi var ama aşkın çaresi ?