Şanssızlıklar peşimi bırakmaz oldu gülüm
Hayatın acımasız yönleri beni buluyor gülüm.

Nefes alsam kabahat, rüzgâr sanki esmez.
Gözüm baksa kabahat, aynalar sanki küser, çatlar.

Teninin kokusunu özledim desem çiçeklerde küser
Gözlerini özledim, ama özledim diyemiyorum
Sonra masmavi gökyüzü küser.

Rengi lacivert bile olsa seni ondan daha çok
Sevdiğimi sanır Fenerbahçe bile kıskanır, küser

Senin kokunu taşıyor diye kareli gömleğimi
Artık giymiyorum, çünkü çok kıskanıyorum.

Senin şiirlerini taşıyan hatıra defteri var ya
Okunamaz bir hale getirdi onu gözyaşlarım.

Hani Senin en sevdiğin kırmızı iç çamaşırın var ya
Astığın gibi, hala balkonumuzdaki telde sallanıyor
Onu oradan alamam, çünkü koklamaktan korkarım!

Senden sonra şanssızlıklar peşimi bırakmadı gülüm
Esir kaldım asık suratlı kaderime.

Umutla bekliyorum, bir gün çıkıp geleceksin
Bu yalnızlık bataklığından beni kurtaracaksın
Bıçak gibi keserek evimin önündeki karanlıkları
Yıllardır açılmamış gibi duran kapımı çalacaksın.

Ama nafile, biliyorum geri gelmeyeceksin

Bizi bu hale inat ve kıskançlık getirdi biliyorsun
Söyler misin, sen benim bu sevgimi hak ediyor musun?





(rawiz1621) raviz demirel...