Ne kalacak ki geri, bir avuç kara toprak.
Dünyayı baki sanıp, yanılarak sarılsak,
Mahşerin dehşetiyle, irkilerek ayılsak.

Mevsim her zaman hazan, yok kimseye güvence,
Azrail gelir ise, bakmaz yaşlıya gence.

Dün öldü, sanki yarın, bilinmez ki var mıdır,
Sanırmısın ki burda, sevdiklerin yar mıdır.
Sana Allah’tan başka, bir sığınak varmıdır?

Mevsim her zaman hazan, yok kimseye güvence,
Azrail gelir ise, bakmaz yaşlıya gence.

Kabir karanlık gibi, görünse de aldanma,
Sakın sen günahlardan, orda ateşe yanma.
Katıl iman seline, asla yolundan kalma.

Mevsim her zaman hazan, yok kimseye güvence,
Azrail gelir ise, bakmaz yaşlıya gence.

Gelecek yaptıkların, birer, birer önüne,
Sadakatini göster, Bezmi elest sözüne,
Ömür çok çabuk biter, gaflet çekme gözüne.

Mevsim her zaman hazan, yok kimseye güvence,
Azrail gelir ise, bakmaz yaşlıya gence.

Dünya imtihan yeri, kazanan kaybeden var.
Eğer Allah yar ise, inan her şey sana yar.
Allahtan gafil olan, görür her işten zarar.

Mevsim her zaman hazan, yok kimseye güvence,
Azrail gelir ise, bakmaz yaşlıya gence.

Bu garibin halidir, her şeyden bir ders almak,
Yaratılmış her şeyle, yaratana bağlanmak.
Ona olan aşkıyla, yüreğini dağlamak,

Mevsim olsa da hazan, varacaktır bahara,
*Gece çok kararsa da, çıkacaktır, nehara.




.