GİDERKEN ARKANA BAKMAZSIN KENDİNİ GÖRECEĞİN İÇİN…

Yaşayabilme arzusuyla çıktığın yoldur seni hiçe sayan…
Biz neydik, neresindeydik hayatın?
Gelincik tarlalarımız uçurumlara mı doğru?
Yoksa yanılgılar mı almış hayallerimizi?
Sen neydin? hayatım mı, yaşadıklarım mı, yoksa yaşayacaklarım mı?
Sevdalı kalmak mı değerli, birinin sevdası olmak mı?
Yalnız başınayken mi kalabalık sana dünya?
Yoksa kalabalıklar mı yalnız dünyada…
Sevdan ben miydim, yoksa bensiz mi sevdan?
Yok,yok hiç biri değil…
Son yazdığın mektubun son mısrasıdır anlattıkların…
Yaşadıkların ya da yasayacakların değil nefesinin sonudur tüm yaşamın
Attığın adımlar ya da gittiğin yollar değil, sonuna geldiğindir biten yol
Ne hoşlandığın ne de aşık olduğundur sevgilin, onsuz yapamadığındır sevdiğin…
…Ve nefesin; ne aldığın ne de verdiğindir.
Onu öperken ki soluksuz kalışındır.
Kalbinin atışı değildir hayatta olduğunu gösteren, onun kalp atışını duyacak kadar yaklaşabilmendir..


BEN KİMİM???