ONUNCU YIL ŞİİRİ

Sakin bir yaz gecesiydi uyandık gürültülerle
Bir ileri iki geri, mümkünü varsa ilerle

Bir homurtu yeraltında, beynimi satın alan
O an neler olduğunu anladım desem yalan

Arkasından sarsıldık hiç olmadığımız kadar
Ben öteye kaçtıkça üstüme geldi duvar

Bu ne biçim sallantı söyleyin bu faniye
Benim olduğum yerde sürdü kırk beş saniye

Sütun içre demirler kütür kütür koparken
Uyandı tüm Marmara alıştığından erken

Boşaltıldı binalar, sokaklar insan doldu
Bu dediğim manzara bir dakikada oldu

Şaşkınlık ve acziyet suratlara tercüman
Ey her şeyin sahibi, medet Rabbim el aman

O ilk şokun ardından millet düştü telaşa
Herkes gayret içinde sevdiğine ulaşa

Haberler çelişkili, yol yarık, ceryan kesik
Korkuya korku ekler artçılar da üstelik

Sağım, solum der iken işte sabah ezanı
Yer kabuğunu büken Rabbe sığınma anı

Tam camiye girmiştik geldi en baba artçı
İlkinden az geriydi bunun şiddeti altı

Çıktık, düştük yollara istikamet Avcılar
Sekiz kat bir kat olmuş nerede bu savcılar

Oysaki buraları merkeze en uzak yer
Merkezi düşündükçe basıyor ensemi ter

Bir anda yüreğime yüklendi binlerce ah
Bunları yaşadım ben deprem olduğu sabah

İhsan POLAT 17.08.2009 İzmir