Sen varsın gözlerimizin uzandığı yerde.
Sen varsın ölü kalplerin uyandığı yerde.
Sen varsın aşktan yananların yandığı yerde.
Gönüller sana meftûn olmuş Yâ Rasülüllah.

Mısralarında taçlandırıyor seni Nâbî.
Gönül sarayımın tahtındasın sen Ey Nebî!
Leylâ aşkıyla çöllere düşen Mecnûn gibi.
Kalpler aşkınla mecnûn olmuş Yâ Rasülüllah.

Mevsimler hazan, hsretinden kalpler yaralı.
Her sayfada, kâğıtta yüce aşkın karalı.
Yollar uzun önümde koca dağlar sıralı.
Yollar aşkından zebûn olmuş Yâ Rasülüllah.

Hasretinden binbir derde mübtelâ gönüller.
Sen kokuyor, senin hasretin kokuyor güller.
Dilleri lâl olmuş, ötmez bahçemde bülbüller.
Bülbüller sana vurgun olmuş Yâ Rasülüllah.

Kalbimizin hasreti, gözümüzün nemisin.
Ashâbın nasîbi bizlerinse özlemisin.
Sen kalplerimizin gonca gülü, çiğdemisin.
Bu gönül sana tutkun olmuş Yâ Rasülüllah.

Sensiz gecelerim, senli gündüzlere hasret.
Bu can; yüzüne, seni seven yüzlere hasret.
İnişli çıkışlı yollarım düzlere hasret.
Hasretin kalpte sorun olmuş Yâ Rasülüllah.

Mustafa ARSLAN [Acizim (Hisârî)]