Izdırap bıktı benden,soldurunca gülümü...
Darmadağın ettiğin,uzun sevda yolunda...
Alnından öpüp sevdim,şu korkulan ölümü...
Sırık gibi bir genci,görünce ben kolunda...


İhanet kurşunu mu,yediğim bilemedim...
İlk önce serap sandım,o anda gördüğümü...
Nişanlınmış meğerse,gerçeği bilemedim...
Çok sonra çözecektim,attığın kördüğümü...



Şimdi nasıl geçecek,bu hayat KATİL söyle...
Yara almış yüreği,tabuta seremiyorum...
Bir mezarım bile yok,yaşanır mı hiç böyle...
Verdiğin madalyamla,kabre giremiyorum...


Bak sala veriliyor,duyacak mısın bilmem?’..
Tatlı uykunu bölüp,uyanabilir misin...
Bastığın yerde benim,görecek misin bilmem?..
Gördüğün zaman beni,dayanabilir misin?..


Artık rahat yaşa sen,çıkmam artık karşına...
Izdırap bıktı benden,sana gelemiyorum...
Sevgin çıktı gönlümde,binyüzaltmış arşına...
Senle aynı şehirde,zaten kalamıyorum...


Mutluluk senin olsun,ben nasibimi aldım...
Kapına al gülleri,bırakıp gidiyorum...
Her şeyimi kaybettim,gönlümü yasa saldım...
Kalpte saklı vefanı,sana kurban adıyorum...


derken zaman geçer bir köşede sızıp kalırım... aklına gelirsem utanma,düşünme beni sakın...gözlerin yaşla dolmasın sızlatma ruhumu ...görürsen bir gün soğuk kaldırım köşelerinde esvabım yırtık pırtık saç sakal birbirine girmiş gözlerim yaşlı;sanma ki senin için ağlıyorum...