............................Kelâmıma takılma hiç, adalette Ömer’im, ()
............................Ben şiirde manayı, iki kere...g ö m e r i m. (Metin Eser)
..........
..........
..........
Bir damla isyan sızar, sabrın tek çatlağından
Mâzînin kül denizi, toz dumana bulanır,
Bir nefes ateş çıkar, şu arzın patlağından,
O mağrur gidişatın, ayağına dolanır.

............Kaf Dağının ardını, sanma ecel diyârı,
............Halbuki şah damardan, daha yakındır sana,
............Hakk’ın yolundan çıkmış, sen gibi ihtiyârı,
............İbret-i âlem için, boyarlar kızıl kana.

Hadi yutkun da geçsin, “son gıybet” gırtlağından,
Çiğ / pişmiş ne fark eder, haram helâldir sana,
Dalkavuk pervaneler, gün gelir otlağından,
Elbet düşer toprağa, mîzan melâldir sana.

............Şu dünyanın kışrını, sanma nefsinin kârı,
............Gururun dik başını, Azrail kırar bir gün, ()
............Hakk’ın yolundan sapmış, sen gibi ihtiyârı,
............Hırsla dolu kalbini, Zebânî yarar bir gün,

Bir derin kabir iner, âtînin çatlağından,
Dibi Hâviyededir, zaman elân bulanır,
Bir taşkın ateş çıkar, şu mahşer patlağından,
O mağrur nefislerin, feryâdına dolanır.

............Sükût etmiş hâlimin, yürekteki kararı,
............Hep ilminde mahfîdir, Rabbim de sorar bir gün,
............Ya senin kâr gördüğün, baştan başa zararı,
............Zâlimin tek mekânı, Cehennem sarar bir gün.

Frankfurt, 13.eylül.2oo5

Metin ESER

() Hz. Ömer (RA) , adaletine hayran olduğum...Cenab-ı Hakk’ın adaletine ayine olmuş ve sanki işlemiş özüne.

() Azrail (AS)


Lûgatçe:

Âtî = İstikbâl, gelecek.

Hâviye = Cehennemin en dibindeki tabaka, Esfel-i Sâfilin.

Kışr = Kabuk (Lübb = İç, öz. Dünyanın kışrı = Dünyanın değersiz şeyleri anlamındadır.)

Mahfî = Gizli

Melâl = Can sıkıntısı. Usanç. Gamlılık. Zaaf ve fütur.

Zebânî = Cehennemlikleri Cehenneme atmakla me’mur edilmiş melek.

Mu’ciz -beyân = Anlatışı herkese benzemeyen (Şair, muharrir)