Hayat öyle bi hayat ki, içimi yakıyo yaşamak...
İstemiyorum herşey üstüme geliyo sanki,
Sanki kimse tanımıyor beni,
Yanlış bişi yapmıcağımı ve bana güvenmelerini istiyorum...
Çok mu?
Ben onlardan yapamıcakları hiçbişey istemedim bugüne kadar...
İstemem de,
Sadece arkamda hissedebileceğim bi güven duygusu, beni rahatlatıcak.
Bazen gitmek istiyorum...
Kimsenin beni bulamıcağı bi yere...
Hayat bu zamana kadar ne kadar da toz pembeymiş,
O toz pembe görünen hayatın ardından ,
Kapkara bir hayat sessiz sakin...
Hayatına ikinci bi kişi almak ne kadar zor olsa gerek...
Alamadım saten , onunla yaşayamadım.
Ruhuma ters giden bişiler beni mutlu edemez ki?
Ne varsa böyle yaşadığım dizelere döktüm...
Anlatmak istedim, kimse anlamak istemedi...
Sustum! Suskunluğuma sevdalıyım ben,iyiki de böyleyim