Gün usulca/ sonsuz/ uykuya daldı
kavuşmanın/ayrılığın
Doğumun/ölümün
Çoğalmanın /eksilmenin
Büyümenin/küçülmenin
Gelmenin/gitmenin
nefes/
an
Sadece..

Gördüm suya değdi güneş uzaklarda / benim şehrimde gri betonlarda yiter.


Fotoğraflarda kaldı, yaşanmışlıkların izi.
Çok uzaklarda sesi olmayan bir adanın ışıkları ulaşır gözüme
Aynı gökyüzünün altında
aynı ayı,
aynı yıldızı,
aynı rüzgarı,
aynı yağmuru,
aynılıklar içinde ayrılığı yaşıyoruz/nedense hep böyle olur.
Dilsiz ayrılıkları seren maviliğin kıyısında aynı anda olup
ne düşündüğümüzü söyleyememek bazen yanıbaşımızdakine bile
tek gelişimiz gibi yalnızlığımız yeryüzünde
Üstelik şarkıları birlikte alkışladığımız vardır/birbirimizden habersiz
sevdiğimiz renkler bile aynı.

Senden söz etmeyeceğime söz verdim
Şartlı salıverdim yüreğimi/bekleme beni/arama kendini

Benim günlerimi soruyorsan dost
“kısaca böyle işte”