Oturuyorum çok sıkıcıyım
Çünkü sıkılıyorum
Oturuyorum boş
Bir el uzanıyor geçmişin eli
Geçmişe dönüyorum
Elif bırakırsa tabi
Ondan nefret ediyorum
Oturuyorum
Bir Dilek vardı hatırlıyorum
Ya da ismi D harfiyle başlayan biri
Tam hatırlayamıyorum
Arka balkonunu evlerinin
Hiç araba geçmeyen o sokağı
O sokağa bakan balkonunu evin
İyi hatırlıyorum
Ayça’yı da unutmuyorum
Onların da arka balkonları vardı
Küçük bir bahçeye bakıyordu
Asma ağacı olan
Bursa çok küçüktü
Ben küçükken
Yaşamadığım yerlerini saymıyorum
Güzeldi o cadde
O park güzeldi
Her giidişimde kaybolma korkusu sarardı
Kayıp da olmazdım
Parkın yanındaki bakkal ne de tuhaf eşya satardı
Çok hoştu tatları
Çünkü ben küçüktüm
Kim bilir Candan hani şarkıyla uğraşıyordu
Tanımıyordum onu
Küçüktüm
Kendimden haberim yoktu
Öyle yaşamak ne hoştu
İki binanın arası boş alan
Hatırlıyorum
Orda güreşeceklerdi
Bir çocuğu yakacaklardı üzerine benzin döküp
Ben ateşler içinde koşuşunu hatırlıyorum
Nasıl yanıyordu, nasıl koşuyordu
Sevmedim bu bahsi
Eda vardı bir de Seda
Dha eskilerden hatırlıyorum ikisini
Kırmızı gömlekleri ne güzeldi
Tıpkı birbirileri gibiydiler
Çünkü küçüktüler
Binalar azmış yeni farkediyorum
Oynayacak bir dolu mekan
İki katlı binalar bunlara yetiştim
İki katlı binalar yıkılmadan önce vardım
Çocuktum