3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1407
Okunma
“bir cümleye tutunmalı insan,ve yürümeli hayatta..”
Başında beyaz bir yazma,
Bekliyor kendinden olanı bir anne,
Balkonunda..
Suçüstü basılacak gibi gözleri,
Hızlanırken adımları beklenenin bekleyene,
Yüzünde çocukluğundan biriktirdiği mahcubiyet,
Gözleri ise,
iletilemeyen bir mesajın telaşında..
Ellerinde annenin,
Ekmek kokusu..
Başında bir beyaz yazma,
Yazma beyazı bir başına.
Bir anne,
Bir balkon,
Bir çocuk,
Öğrenecek hayatı,
Belki bir ortacı,veya son ütücüden,
Farkı yok ki kaldırımın ötesinin ötesinden..
Ellerinde annenin,
Ekmek kokusu,
Yazma beyazı bir başına,
Başında bir beyaz yazma…
Cevap Yaz