sen beni öldürüyorsun!
içimdesin,
belki de göre göre bastığım bir mayın oluyorsun
patlıyorum,ölmüyorsun..
sen beni öldürüyorsun!
ve öylesine kayıtsız duruyorsun
giyinip masumiyetin elbiselerini
işlediğin bütün cinayetlerin delillerini
hiç olmamışlar gibi yok sayan bir arsızlıkla
elini kolunu sallaya sallaya geziniyorsun kalabalıklarda..
beni dirilten yine sen oluyorsun;
diriliyorum ben ve bi zaman unutuyorum ölümü..
ölümle birlikte
bu renksiz med-cezirlerin
ardı arkası kesilmeyen yaşanmışlıklar olduğunu da unutuyorum..
aşkı duyumsuyorum o aralık..
baştan ayağa seninle doluyorum
sen,
ucunu bucağını hiç bilmediğim şehrinde
sadece günleri deviriyorsun..
seni anışlarım çınlatmıyor olmalı kulaklarını
bir ezan vakti ya da bir akşam üstü hatırına düşseydi gözlerim
bunu hissederdim..

sen,bihabersin benden!
oysa ben azlığınla çokluğunla biliyorum seni
sen aylardır benim baharımı yaşıyorsun
ve bencil bir kralsın;
her gece kalbimde krallığını ilan ediyorsun..
bense aylardır,
armağan ettiğin o kışın yağdırdığı hüzünlerle ıslanıyorum..
ve çok korkuyorum;
eğer bir iş olur da gönlüme
hani işte "bi gün.." derlerya sevdalılar..
o gün gelir diye...

işte bunun için
bir an olsun çıkarmıyorum aklımdan;
seni,kalbimi dağlayan bir yangınla ve hatta cehennem günahlarıyla
ölürcesine sevdiğimi!

sana senin gözlerinle baksaydım
gösterebilirdim ne kadar karanlık olduğunu,
görürdün sen de..
ve bir hançer arardı ellerin;saplayıp göğsüne
söküp atmak için yerinden yüreğini..
senin sözlerinle konuşsaydım sana
yeryüzündeki tüm güzelliklerden vazgeçip
yedi kat yerin dibini seçerdin
ya da seni hiç tanımayanların yaşadığı bi ülke düşlerdin..
işte bunun için sevdiğim
bunun için bir an olsun unutmuyorum seni sevdiğimi!
seni,hep gördüğüm halinden başka bir halde görmek bana zarar..

bazen bir anlık bir gaflet sonrası
zihnimin başıboşluğunda
uçup gidiyorsun benden öte
işte o an cinayetlerin geliyor aklıma;
daha soğumamış,kanı sızan cesedimi çiğneyip
ardına bakmadan koştuğun,
kaçtığın o sokağa düşüyor aklım
ben düşüyorum çamur yataklarına
masmavi bir gençliğin
ellerinde nasıl da karardığına hayret ediyorum!
o sözlerki;gitmiyor kulaklarımdan..
geride bıraktığım ayaz günlerime
güneşler doğuyor,baharlar geliyor
yine de unutulmuyor kışların!
günler geçiyor,
lakin izleri geçmiyor ayazlarda açılan yaraların!

yine günlerimdesin
gecelerde sebebisin uyku nedir bilmezliğimin
ve sürüyor cinayetlerin
sen beni öldürüyorsun!
seviyorum seni ama....
omuzlarıma bindirdiğin bu aşkın yükü taşınır gibi değil artık
çünkü sen aşkla bırakmıyorsun beni
gözümde büyüttüğümü söylediğin bütün çocukları ağlatıyorsun
değil aşk,
beni bile kendimle bırakmıyorsun
sen hep,tahtadan kısa köprüler kuruyorsun bana
bütün köprüyü geçip
seni tutmak için
son adımda basacağım tahtayı
hep çürük döşüyorsun
sen beni öldürüyorsun!

sana "bir gün.." dedimmi hiç?
bir gün gözlerini alacağım
sana senin sözlerinle konuşacağım
ve benden soyunup seni giyineceğimi söyledim mi?
korkuyorum..çok korkuyorum..
seviyorum seni ama....
daha ne kadar dayanır yüreğim sonu gelmeyen cinayetlerine
bilemiyorum.....
bir günki sevdiğim;
tanıyacaksın gözlerini,
duyduğunda sözlerini
donup kalacaksın..
suçlarından daha ağır bir kelepçeyle
vuracaklar suçlarını bileklerine..!


H.B.