1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1101
Okunma
Ne eskisi gibi geçiyor zaman
Ne bir tutam su var yeryüzünde
Eşsiz güzelliğin çıkmıyor aklımdan
Umut çiçeği besliyorum göremesem de
Tutamasam da rahat bir gün görmek haram
Attığım tüm adımlar nefes darlığıyla birleşiyor
Güllerle bezeli narin yüzünü hayal ederim
Hep rüyalarım mektup misali taşır satırları
Günlüklerine istanbul’u seçmiştim yaşadığım
Günler geliyor aklıma ikinci neşem din benim
Zarif ince duyguların eseri gösterişili
Hayal alemi geniştir ben yine aynı kabın
İçin de usanmaz serseri
İster kabulü seçersin istersen hayırla
Gündelikçileri içersin bu beden yalnız senin
Al hadi ne beklersin şık elbiseler değil
Belki üstümde kiler duygularımla oynama
Temiz bir yürek var sonun da hem de acı
Çekmemiş şimdiler de yoğun bakımda
Islak kaldırımlar da yürüyorum bu yolu
Çokça seçerim bilirsin seni hatırlatır
Her adımda toprağın kokusunu çarpar
Yüz rengin yüzün rüyalarım da ikinci
Kez olsa da kalbim senin ister dağıt
İstersen acı bil ki bu beden sensiz
Her gün ölü
İbrahim KANDAMAR
07.01.2006