Radyoda şarkılar çalar, bir şarkı takılır kulaklara, her şarkıda bir anıyı anımsar insan ve o anda yazmaya başlar.
ŞARKIDAN ŞARKIYA


Hani mutlu günlerimiz vardı,
Şiirler yazardın Jeoloji defterime,
‘’Ömrüm oldukça seni bekleyeceğim’’ diye,
Bir şarkı bilirdik bizim için bestelenmiş,
‘’Ne zaman geleceksin, bu kaçıncı bahar’’
Geldim .
Ellerimde tüm evrenin mutluluğu,
Gözlerimde aşkın pırıltısıyla,
Kucak kucak yıldız topladım göklerden
Sana vermek için,
Oysa sen unutalı yıllar olmuş beni,
Gözlerinde o gülüş kalmamış,
Hani seni yanlız ben sevecektim,
Başkaları kucaklamış.

Her şeye rağmen beklemeliydin,
Bir hatırlamalıydın mutlu günlerimizi,
Çıkarmamalıydın aklından,
Birleşen ellerimizi.
Ne varki yalanmış
Bakışların, gülüşlerin, yalvarışların,
Hala kulaklarımdadır,
Ayrılık hıçkırıkların,
Hepsi boşmuş şimdi anladım,
Şimdi yeni bir şarkının
Notaları dökülüyor keman tellerinden,
Gözlerimde yaşlar söylüyorum,
‘’Ne demiştin niçin caydın sözünden’’
Kuter ÇELEN