Şiirden korkar oldum
Nefretle baktı yazdıklarıma ustam
Oysa bıkmadan
Oysa usanmadan
Ne kadar basit
Ne kadar sıradan olsa da
Duygularını yazıya dönüştür demişti babam…

Seksen yedi şubatında öldü
Yazdığım ve paylaştığım her şiir denemesi
Benim için dua
Onu anma vesilesiydi…

Yazmaktan korkuyor
Saygıda kusur etmek istemiyorum
Yazmayı bırakamıyor
Verdiğim sözü tutmaya çalışıyorum…

Bana ve yazdıklarıma
Hoşgörü ile yaklaş ustam
Binlerce şiirin içinde
Göze batar mı bir iki devrik cümle
Tüm kelime hazinem doksan sekiz kelime
Daha fazlasını öğret ne olur nefret etme…

Basit oluyor bazen insanların duygusu
Dışlamadan yol gösterse ustası
Baba arzusu
Yol gösteren katkısı ve çırak çabası
Gün gelince nasıl olsa
Şiir silinir
O zaten şiir değil sadece denemedir…

Elim kolum bağlandı
Yazmaktan korkuyorum
Saygıda kusur etmek istemiyor
Verdiğim sözü tutmaya çalışıyorum…

İST. 06. 08. 09 / 00. 30