Döndüm umutlarımı yitiridiğim kentten
Zıhrımı erittim,bunca yıllardan sonra
Hadi gel,tüm yaralarıma dokun
Gücüm kalmadı yeniden yaşamaya
Öylesine yalnızım ki,
Boynu bükük gözyaşlarıma.





Seni nasıl özlediğimi, sor yollara
Sor dikenine kanayan güllere
Şimdi,bir özlemdir başımı döndüren
O gidişinin ardından.





Ne zaman bir tren sesini duysam
Bu son yalnızlığım diyorum
Silinmiş anılara yazarken seni
Taşmıydı yüreğin, uçup gittin
Boşunadır bu bekleyişler.






Sen yoksun artık topraklarımda
İçimde sevdası gizli,saçları yağmalanmış
Gözleri ıslak, eski bir şarkı
Hüznüme usul usul düşen kar taneleri
Her dokunuşumda , üşütüyorlar beni
Sensizliğine dağıldım.





Anılardan ne varsa yırtıp attım
Acılara vurdum kilidi
Aşk buysa sildim, alnımdaki yazgıyı
Hadi, gelde bul beni.




Nuri Dağdelen