yıpranmış şehrin,
köhne sokaklarında,
ayakta durmaya çalışır,
hala bir harebe.

direnir yıllara kara tipiye borana,
haline bakmadan,
yaşıyor belki,en son günlerini,
bu eskimiş yıpranmış şehrin,
çıkmaz sokağında.

bahçesi var harap hazan,
güllere girmiş çoktan kıran,
bülbül desen yok,
ne konan,ne de
ötüp duran,
seherler olmaz onsuz,
ne arayan var ne soran,
bu çıkmaz sokağı.

Dökülecek sanki her yeri,
bir yerinden çekip tutsan,
direnir yine de hayata,
bir sığınak ev,
yaşlı haline
dönüp bakmadan.

her yer karanlık orada,
bu çıkmaz sokakta,
pır,pır eder,yaşlı bir yürek
korkusundan,
ölümü bekler,o sokakta.

sessizliği dolaşır ölümün,
o şehrin, çıkmaz sokağında,
çaresiz yüreğe musallat olmuş,
onca dertler var, başında,
bu harap şehir çökmüş,
biri var yaşamaya çalışır,
hala yatar kalkar kaldırım taşında,
hazan parkında.

Ölüm çökmüş ortalığa,
bekler ölümü,belki bu gün belki yarına,
kadeh kaldıran kalmamış sağlığa,
ölüm dolaşır,ölüm
o sokakta çıkmış da ortalığa,
hazan sokağında.

A.Yüksel Şanlıer
1 Ağustos 2009-08-02
Antalya.