13
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1136
Okunma
Gezdim şu dünyayı Ayşe hanımla
Bir kuzum olmadı ona yanarım
Doksan yıl yaşadım ben bu şanımla
Yalnızlık derdinden doydum kanarım
Evladım diyerek yeğene baktım
Okuttum everdim madalya taktım
Sonunda kendimi odlarda yaktım
Yuvasız kuş gibi nere konarım
Bana bakar diye evimi verdim
Onu çok severdim evladım derdim
Bütün kazancımı önüne serdim
Şimdi soğuklarda üşür donarım
Kadir kıymet bilmez biriymiş meğer
Bana bir gün bile vermedi değer
Mahşerde karşıma çıkarsa eğer
Hakkın huzurunda elbet kınarım
Eşimle beraber verdik emeği
Onsuz yemiyorduk yavan yemeği
Şimdi çok görürüm yeğen demeyi
Bu dertten kurudu iki pınarım
Yataklara düştüm perişan oldum
Yardıma muhtaçtım yaşlı bir kuldum
Ben huzuru ancak Ömer’de buldum
Huzuru mahşerde adın anarım
Son beş yılım Ömer Tombul’la geçti
O beni kendine bir baba seçti
Kapısını bana her daim açtı
O’na dua etmek oldu hünerim
Evde oğul gelin hepsi peşimde
Hayal kursam göremezdim düşümde
Ben insanı gördüm doksan yaşımda
Artık şu dünyadan mutlu dönerim
Zeki tombul iyi bilir bu kulu
Ayağına serdi halıyla çulu
Rahmetliyi kabre indirdi kolu
Böyle güzel görev bitmez sanırım
Zeki Tombul
5.0
100% (2)